ஹரிப்ரியா

அவ்வப்போது உபன்யாசங்களுக்கு நடுவே குருநாதருக்கே உரிய ஒரு தனிப்பட்ட நடையில்  சொல்லப்படும் சில விஷயங்கள் நம்மை மறந்து  வயிறு குலுங்கச் சிரிக்கச் செய்துவிடும். அவற்றுள் சில இங்கே  சிரிப்பதற்காகவும் கொஞ்சம் சிந்திப்பதற்காகவும்  பகிரப்படுகின்றன. அர்ஜுனனின் பேரனும் அபிமன்யுவின் புதல்வனுமான பரீக்ஷித் ஒருவன்தான் பாண்டவ வம்சத்தின் ஒரே வாரிசு.  கண்ணன் அவதாரத்தை முடித்துக்கொண்டு பூமியை விட்டுக் கிளம்பியது முதல் கலியுகம் ஆரம்பித்தது.  ஆங்காங்கே கலியின் தோஷத்தால் நேர்ந்த கொடுமைகளைப் பார்த்த பரீக்ஷித், பூமி முழுவதும் யாத்திரை செய்து கலியின் கொட்டத்தை முழுவதுமாக அடக்கினான். ஒரு சமயம் ஒரு காளை மாட்டின் மூன்று கால்களும் வெட்டிவிட்டு அதன் நான்காவது காலையும் வெட்டுவதற்காக கையில் வாளை வைத்துக் கொண்டிருந்த ஒருவனை பரீக்ஷித் சந்தித்தான். காளையின் அருகே ஒரு பசுவும் மிகவும் தீனமாக அழுது கொண்டிருந்தது. பார்ப்பதற்கே அருவருக்கத்தக்க நிலையில் இருந்த அம்மனிதன் அரச வேஷத்தில் இருந்தான். வாயில்லாத ஜீவன்களைத் துன்புறுத்துவதைக் கண்ட பரீக்ஷித் வெகுண்டு, அம்மனிதனை கொல்லத் துணிய, அவனோ பரீக்ஷித்தின் பாதங்களில் விழுந்து உயிர

அவ்வப்போது உபன்யாசங்களுக்கு நடுவே குருநாதருக்கே உரிய ஒரு தனிப்பட்ட நடையில்  சொல்லப்படும் சில விஷயங்கள் நம்மை மறந்து  வயிறு குலுங்கச் சிரிக்கச் செய்துவிடும். அவற்றுள் சில இங்கே  சிரிப்பதற்காகவும் கொஞ்சம் சிந்திப்பதற்காகவும்  பகிரப்படுகின்றன. நீலகண்ட தீக்ஷிதர் என்னும்‌ மஹாத்மா‌ சிவலீலார்ணவம் என்று பரமேஸ்வரனின் திருவிளையாடல்களை ரசித்து ரசித்து எழுதியிருக்கிறார். அதில் ஒரு ஸ்லோகத்தில் சிவபெருமானைப் பார்த்து விளையாட்டாக நிந்தா ஸ்துதிபோல் கேட்கிறார். பிட்டுக்கு மண் சுமந்த லீலையைச் சொல்லும்போது,  ஹே! பரமேஸ்வரா! நீ ஒரு பக்ஷபாதி. ஏமாற்றுகிறாய். எப்படித் தெரியுமா? அரசன் உன் முதுகில் அடித்தபோது அனைவர் முதுகிலும் அடி விழுந்தது. ஆனால், நீ பிட்டைச் சுவைத்தபோது அனைவர் நாவிலும் தித்தித்ததோ? பிட்டு மட்டும் உனக்கு. அடி எங்கள் அனைவருக்குமா? என்று வம்பிழுக்கிறார். பரிகளனைத்தும் நரிகளானபோது, மணிவாசகரை அரசன்  சிறையிலடைத்தான்.  பரமேஸ்வரனின் ஒரு கையில் அக்னியும், தலையில்‌ நீரும்‌ இருப்பதால், சிவனடியாரைச் சிறையிலடைத்தற்காக வெகுண்டு வைகையில் வெள்ளத்தைக்‌ கிளப்பிவிட்டார் எம்பெருமான். உடையும் நிலையிலி

அவ்வப்போது உபன்யாசங்களுக்கு நடுவே குருநாதருக்கே உரிய ஒரு தனிப்பட்ட நடையில்  சொல்லப்படும் சில விஷயங்கள் நம்மை மறந்து  வயிறு குலுங்கச் சிரிக்கச் செய்துவிடும். அவற்றுள் சில இங்கே  சிரிப்பதற்காகவும் கொஞ்சம் சிந்திப்பதற்காகவும்  பகிரப்படுகின்றன. தானத்தில் சிறந்தது அன்ன தானம். ஏனெனில் சாப்பாடு ஒன்றுதான் மனதிற்குப் போதவில்லை என்றால்கூட வயிறு மறுதலித்துவிடும். அவ்வையாரும் ஒருநாள் உணவை ஒழியென்றால் ஒழியாய். இருநாளைக்கு ஏலாய்.. வயிறே உன்னோடு வாழ்தலரிதென்கிறார். ஸம்ப்ரதாயம் தெரிந்தவர்கள் வாசலில் யாராவது பிச்சை என்று வந்தால் போடவில்லை என்றாலும் இல்லை என்று சொல்ல மாட்டார்கள். அடுத்தவீட்டில் போய்ப் பார் என்பார்கள். ஏனெனில் அடுத்தவீட்டில் ஏதாவது போட்டால் அந்தப் புண்ணியத்தில் இவர்களுக்கு ஒரு சிறு பங்கு வருமாம். தானத்தில் சிறந்தவன் கர்ணன். அவனது புண்ய பலன்களின் காரணமாக சிலகாலம் ஸ்வர்கத்தில் இருந்தான். அப்போது அவனுக்குப்‌ பசியெடுத்தது. ஸ்வர்கத்தில் பசி, தாகம் எல்லாம்‌ கிடையாது என்று கேள்விப்பட்டிருந்தபோகிலும் தனக்குப் பசியெடுக்கிறதே என்று குழம்பிக்கொண்டிருந்தான்  அவன். அப்போது கண்ணன் ஸ்வர்கத்திற்கு ஒரு வ

அவ்வப்போது உபன்யாசங்களுக்கு நடுவே குருநாதருக்கே உரிய ஒரு தனிப்பட்ட நடையில்  சொல்லப்படும் சில விஷயங்கள் நம்மை மறந்து  வயிறு குலுங்கச் சிரிக்கச் செய்துவிடும். அவற்றுள் சில இங்கே  சிரிப்பதற்காகவும் கொஞ்சம் சிந்திப்பதற்காகவும்  பகிரப்படுகின்றன. அனுஷ்டானம்‌ முடிந்ததும் கிடைத்த காய் கனிகளை உண்டு சலசலக்கும் கங்காநதியைப் பார்த்துக் கொண்டு அப்படியே அமர்ந்திருந்தனர்  விஸ்வாமித்திரரும், ராம லக்ஷ்மணர்களும். ஸ்வாமி, ஹிரண்யகசிபுவுக்கு குழந்தை பிறந்தது. அப்றம் என்னாச்சு?    தெரியாதவனைப் போல் கேட்டான் அரசர்க்கரசன். கண் படைத்த பயனை நன்றாய் அனுபவித்துக் கொண்டு, அவனது கமல முகத்தைப் பார்த்துக் கதை சொல்லத் துவங்கினார் ராஜரிஷி. அந்தக் குழந்தை மஹா பக்தனயிருந்தான் ராமா.. அசுரனின் பிள்ளை எப்படி பக்தனாயிருக்க முடியும்? அசுரன் தவம்‌ செய்யப் போனதும்,  அவனது மகன் இன்னும் என்னென்ன படுத்துவானோன்னு பயந்து, ம்ம் தேவேந்திரன் கர்பமாயிருந்த அசுரனின் மனைவியான கயாதுவை கடத்திண்டு போனான். ஓ கர்பிணியை படுத்தலாமா? தேவேந்திரனுக்கு அப்பப்ப ஏதாவது தப்பு பண்ணி திருந்தறதே வேலை. அதுசரி.. நாரத மஹரிஷி போய், இந்திரனைத் தடுத