ஹரிப்ரியா

கங்கை 1 பரமசிவன் தலைமேலே பக்குவமாய்ப் பரவி  மனம் குளிவித்து மாலையாய்த் திகழ்பவளே! - உன் அணுத்திவலை நீர் ஒரு கணம் பட்டாலே பாவமெல்லாம் கழிந்தோடும் புண்ணியம்  கோடியாகும்| உன் பொட்டு நீர் எனைத் தொட்டதும் கலி பயந்தோட  சாமரம் கொண்ட அமரமாதர்  அன்பு கொண்டாடுவரே கங்கை 2   ப்ரம்மாண்டம் பிளந்து உன்னிரண்டு கரைகளாச்சு கண்ணாமூச்சி ஆட சிவனாரின் ஜடையாச்சு சொர்கம் முதல் மேரு வரை பாய்ந்து வரும் அழகாச்சி கடல் முழுக்க நிரப்பியாச்சு எங்க பாவமெல்லாம் கழுவியாச்சு கங்கை 3 தேனாட்டம் உன் தண்ணீர் தேனீயெல்லாம் குடிக்குது தேவமாதர் குங்குமம் செந்நீராய் ஓடுது ஆனையெல்லாம் முழுகி முழுகி தினவு தீர குளிக்குது அது தும்பிக்கையால் கலக்கி கலக்கி கடலலைபோல் ஆடுறாய் காலை மாலை தவமுனியோர் முழுகி உன்னை வணங்குறார் - அவர்  பூஜை செய்த பூவெல்லாம் உனக்குப் பூவாடையா மிதக்குது  ஆசையாக வந்து உந்தன் மடியில் முழுகி எழுந்தேனே அழகம்மா என் துன்பமெல்லாம் கழுவி இப்போ காத்திடு கங்கை 4 விதித்தாத்தா கமண்டலத்தின் கருவாய் உதித்தவளே! ஹரி சரணம் தழுவிப் பெருந்தூய்மை பெற்றவளே! அரன் தலையின் அணிகலனில் அருமணியாய் அமர்ந்தவளே! தவமுனியின் செவிபாய்ந்து மகள

  உயிர்கள் அனைத்தும் ஒவ்வொரு வழியில் தனக்கெனத் தேடி தளர்நடை நடக்கும். அடிக்கொரு முள்ளாய் அமைந்திட்ட ஒரு வழி குழியும் கல்லுமாய் நிரம்பிய ஒரு வழி மலர்கட்கு நடுவே முள் விரித்ததொரு வழி மலராய் மணந்து சுற்றிவிடுமோர் வழி பிறவிக் கிணற்றில் தள்ளும் பொய்வழி பொல்லா நரகம் சேர்த்திடும் கொடுவழி எத்தனை உயிரோ அத்தனை வழியாம் அவரவர் தானே தேடும்‌ வழியாம் ஆனந்தம் நிறைந்த அரச வழியுண்டு அருந்தவ ஞானியர் சென்ற வழியது குருவருள் மீதேறிப் பயணிக்கும் பெருவழி கண்ணனின் தாளிணை காட்டும் வழியது ஆண்டியும் அரசரும் அனைத்துயிர்களுமாய் ஆடிப் பாடும் எளிய வழியது நால்வகைப் பொருளும் கூட்டும் வழியது நாமம் பாடிப் பரவும் பொதுவழி எல்லா வழிகளும் முடிவது ஓரிடம் எல்லா உயிர்களும் வருவது ஓரிடம் எவ்வழி வரினும் அடைவது ஓரிடம் பயணத்தின் இனிமையும் காலமும் வேறாம்.